Śnieg, mróz i poranna kawa.

Może i nieduży dzisiaj śnieg i mróz, ale utrudniał życie. Rano Grześ odwiózł mnie do pociągu do pracy. Ślisko było bardzo, jechał powoli, nie pospieszałam go. Zdążyłam. W pociągu było w miarę ciepło. Po pracy znowu w pociąg i do domku. W domku cieplutko, nagrzane.... Zresztą przyznam, że obecność Grześka jest wielką wartością dodaną. W domu na wsi potrzebny jest Mężczyzna przez duże M. Pracowity i gospodarny. Ale nie wolno ponoć chwalić Dnia przed zachodem słońca...a chłopa przed....😃 Ale dziś chwalę.Jutro rano znowu mnie obudzi ... ze słowami
-Wstawaj Słonko już 5.
Potem zrobi kawę , wypijemy, chwilkę porozmawiamy, a potem każde z nas idzie do swoich obowiązków... i tak do wieczora!
Dzień jak dzień...

Listopadowy dzień.

Listopad. Od paru dni leży śnieg. Jest ślicznie, mgły ścielą się po polach...A ja ...? No cóż. Atak rwy kulszowej. wyleguje i wygrzewam się  pod kocem  . I tak nachodzą mnie różne przemyślenia. Od początku mieszkania palimy w piecu węglowym. W domku jest ciepło i przyjemnie. W tym roku, gdy Grześ wyjechał zagranice do pracy, dawałam rade. Kiedy Grześ jest ze mną czuję się bezpieczna. Ale co robić jak się rozchorujemy? Co będzie jak będzie miał pracę wyjazdową ?  Zastanawiam się nad założeniem ogrzewania gazowego, choć finansowo nas by to pogrążyło... Ale to tylko taki wpis trochę chorej kobietki....., która czasami wątpi w swoje siły, choć tak naprawdę jest super twardą kobietą !!!! Bo życie na wsi nie jest dla mięczaków.

Grill i zumba - kolejność dowolna.

Nigdy nie sadziłam, że w mojej wsi będę miała podobne  zajęcia z fitnesu niż w centrum Warszawy. Tak samo blisko, tak samo profesjonalnie,W życiu bym się nie domyśliła, gdyby nie moja Sąsiadka  , która mi o nich powiedziała. Poza tym  razem na zajęcia  jeździmy. Tak więc Niech żyje Zumba.... na wsi :))) . Naprawdę oglądając  zajęcia zumby na you tubie  - nie mam kompleksów.

Dzisiaj zrobiliśmy sobie imprezę na świeżym powietrzu, była piękna , wspaniała pogoda . Szaszłyki kusiły pieski, które jednak nie miały odwagi podejść do rozgrzanego grila.

Wieczorem  wyszłam na zewnątrz, zmierzchało i stwierdziłam, że muszę napalić w piecu  W domu ciepło, ale miło będzie jak nagrzeje się mieszkanko!

A wieczorem długa rozmowa z Grzesiem.. Może i parę tysięcy kilometrów nas dzieli, ale jesteśmy bardzo blisko siebie...

Piękny poranek ...na Mazowszu

Dzisiaj rano obudziłam się lekko w złym nastroju, usiadłam skarżąc się sobie na swój ciężki los... i na bolący kręgosłup od noszenia drewna ( może po prostu za dużo nosiłam na raz).Przejrzałam blogi fotograficzne, poczytałam moje ulubione blogi . Z zachwytem obejrzałam zdjęcia i poczytałam sobie blog Pellegrina. Już to poprawiło mi ciut nastrój. Miałam już narzekać na swój ciężki los... I przeszło. Nagle zobaczyłam , że ktoś dobija się do mnie na skypie, Pomyślałam , że Grześ nie poszedł do pracy w odległej GB, a tu okazało się, że pije kawę przed pracą - a w pokoju socjalnym mają internet!  Minuta rozmowy z nim, uśmiech i ta wiara, że będzie dobrze,  - że między nami nic ten wyjazd nie popsuje, że jest to dla nas szansa, że sobie poradzimy jak jesteśmy razem.... To buduje. W domu na szczęście nie mieszkam sama:), aczkolwiek część obowiązków musiałam wziąć na siebie. Palenie w piecu (ale na szczęście idzie lato), karmienie psów (mają suche :)) . I tak wpis ...Jest ciężko..zamienił się we wpis Piękny poranek...na Mazowszu. 
W dodatku wygrzebałam aparat fotograficzny i udokumentuję zaraz tytuł posta.

Widok z przednich schodów 

Z tyłu budynku - psiaki.


Wyszłam z domu, posłuchałam świergotu ptaków, ptaki  niesamowicie świergocą.... Nawet zobaczyłam ptaka drapieżnego w akcji - polującego . To jednak jest urok mieszkania na wsi.
Oprócz tego jest już ciepło - w kurtce było mi za ciepło. Wiosna jest piękna:)))

Sobota na wsi na Mazowszu.

  Plany były inne. Planowałam  zagrabić w ogrodzie (no ogrodu to jeszcze nie ma, może bardziej na działce), pobyć na zewnątrz domu, a tu nic z tych rzeczy.
Jest chłodno, wieje wiatr, w domku cieplutko, jakoś nie bardzo mi się chce zabierać do pracy na zewnątrz. Niedawno zastanawiałam się głośno ( przy Grzesiu) , czy nie założyć małego warzywnika. Grześ popatrzył, pokiwał głową i powiedział dosyć rzeczowo.
- Sorry, ale Ty się po prostu do tego nie nadajesz. A ja nie mam zamiaru mieć przemęczonej kobiety. Wystarczy, że pracujesz i  masz dom na głowie.
I tym sposobem, dzisiaj siedzę i piszę na blogu, a nie zasuwam na działce...  I czekam na Grzesia, zrobiwszy zakupy w niedalekim Wyszkowie.

Odkryłam dzisiaj w domu stary młynek do kawy i na zakupach kupiłam opakowanie ziarnistej kawy. Po zmieleniu zapach nieziemski unosi się na parterze.

Szkoda, że Grześ w pracy, bo pewnie razem napilibyśmy się kawy. 

Idzie wiosna..

Wszystkich, którzy podczytują mój blog serdecznie pozdrawiam. Nigdy nie sądziłam, że mieszkając na wsi w domu jest tyle pracy. Najwięcej chyba z ogrzewaniem . Zakupiliśmy parę metrów drzewa i  dzisiaj Grzesiu ciął drewno. Wyszło paręnaście wiader z trocinami. Do bocianiego gniazda przyleciał bociek...na razie sam  - szykuje gniazdo. Dzisiaj nad domem szybowało parę wielkich bocianów, myśleliśmy, ze będą walczyć, ale odleciały....
A na dworze czuć wiosnę .....

Watykan - cz. 4

Watykan jest najmniejszym państwem pod względem powierzchni na świecie. I jest siedzibą władz Kościoła katolickiego. W Watykanie rezyduje Papież.W Watykanie mieszkają głównie dostojnicy kościelni i …ok. 3000 osób dochodzących do pracy ( źródło Wikipedia).

Na Watykan przeznaczyliśmy sobie  cały dzień. Postanowiliśmy pojechać metrem – to powinno zabrać nam ok. 20 minut od wyjścia z hoteliku.

Dojście do stacji metra zabiera nam 5 minut , a tam STOP. Metro w kierunku Ottaviano (tj. stacja przy Watykanie nie jeździ). Przed wejściem karabinierzy nie wpuszczają. Hmmm, metro – skojarzenie jedyne – pewnie terroryści… Wycofujemy się z metra, przed dworcem Termini są też przystanki autobusowe – taka normalna pętla autobusowa. Tłumy – jest przed godziną 8.00 , Rzymianie muszą dostać się do pracy. Przystanek linii jadącej do Watykuna okupowany przez setki ludzi. Nie damy rady! Ale patrzę i widzę jakieś wahadłowo jeżdzące autobusy. Pomyślałam, że to pewnie to linia zastępcza – to i powinna obok Watykanu jechać . Ponieważ mój włoski jest na wysokim poziomieJ dlatego pytam ludzi … Ottaviano, ottaviano …patrząc im głęboko w oczy. Si , Si..:) słyszymy odpowiedz. Podjeżdża autobus i zostajemy do niego wepchnięci (taki tłum) lądując na miejscach siedzących. Naprawdę !!! Siedzimy w tłoku i jedziemy, jedziemy, jedziemy J)) Pytamy jakąś pasażerkę, czy jedzie na stację ottaviano i po włosku słyszymy odpowiedz, że przyjechała do kuzynów do Rzymu. I rozumiemy J Fajny ten włoski !

Po godzinie  dojeżdżamy, zadowoleni nawet z przymusowej zmiany , bo dzięki temu widzimy Rzym !

Wysiadamy na przystanku autobusowym, i od razu podchodzą do nas osoby proponując bilety do muzeum Watykańskiego po cenie dwukrotnie wyższej , ale bez kolejki. Cóż , zasobność naszego portfela nie pozwala nam na takie ekstrawagancje, idziemy do kolejki, która oazuje się malutka ( byliśmy przygotowani na pięciokrotnie dłuższą!) Do muzeum są dwie kolejki. Jedne z rezerwacjami ( bilety zakupione przez Internet i grupy turystyczne) i druga takich jak my turystów, którzy w danym dniu chcą się dostać do muzeum. Po 25 minutach czekania wchodzimy. I tu mogę tylko powiedzieć swoje wrażenia …coś nieprawdopodobnego. Przepych, bogactwo w rozmiarach niepojętych … Pięknie! W przerwie zwiedzania siadamy na schodach i nagle widzę naszych znajomych Anglików z hotelu w Ciampino. Uśmiechają się i pozdrawiają J. Miłe.

Po południu idziemy zwiedzić Watykan - każdy Polak zna z telewizji to miejsce. Robi wrażenie, ale już jesteśmy zmęczeni,. Wchodzimy do Bazyliki . Pięknie miejsce podniosłe i poważne. Pomodliłam się. W Watykanie. Czasem trudno w to uwierzyć.

Wracamy do hotelu metrem. W internecie czytamy, że na którejś stacji metra spadł tynk i rzeczoznawcy przez parę godzin sprawdzali, czy to coś poważnego. Na szczęście nie !!!! Odetchnęliśmy ...lepszy spadający  tynk ( w małych ilościach) niż terroryści. Wieczorem z butelką włoskiego wina na stoliku wsłuchujemy się tętniący Rzym. Pięknie  i tak inaczej niż w domu:)

Rzym 3, Koloseum, Łuk Konstantyna, Ołtarz Ojczyzny

Wstajemy rano, budzi nas gwar wielkiego miasta. Od razu wyznaczamy plan dnia. Ponieważ mieszkamy w centrum miasta nie musimy kupować biletów, żeby dostać się do ważnych zabytków miasta. Spokojnie możemy wszędzie pójść na piechotę.
Zaczynamy od Koloseum

Koloseum wzniesione w latach 70-72 do 80 ne przez dynastię Flawiuszów nie zrobiło na mnie specjalnego wrażenia. Ale wielkie wrażenie zrobiło za to Forum Romanum

Było ciepło, ale nie upalnie. Cieszyłam się, że wybrałam taką porę roku na wyjazd! Obiadek zjedliśmy w jednej z setek pizzerii rzymskich - pizza na wagę :). Nie lepsza niż te, które robię w domu.
A potem jeszcze Plac Wenecki i Ołtarz Ojczyzny Pomnik Wiktora Emanuela II

Wieczorkiem po całym dniu na nogach z przyjemnością zalegliśmy po długim prysznicu w łóżeczku , stawiając sobie stoliczku winko kupione w supermarkecie i odpoczywając zastanawialiśmy się co zobaczyć i co zwiedzić następnego dnia cdn.

Rzym 2 Lateran

Dojeżdżamy do Dworca Termini. Szukamy naszej kwaterki.Oj szukamy...Chodzimy z wydrukowanymi mapkami z google maps. I nic znaleźć nie możemy

Na booking.com zarezerwowałam pokój w pensjonacie B&B Maggiore usytuowanym jest naprzeciwko Bazyliki Santa Maria Maggiore w Rzymie. Poszliśmy znacznie dalej niż powinniśmy, ale przejście uliczkami Rzymu w ciepły wrześniowy dzień było urokliwe.
Po znalezieniu pensjonatu ( tak jak w Ciampiono hotelik to parę pokoi  w kamienicy) od razu ruszamy zobaczyć Lateran. 
 

Bazylika św. Jana na Lateranie – katedra biskupa Rzymu, jedna z czterech bazylik większych. Pełna nazwa to: Papieska arcybazylika Najświętszego Zbawiciela, św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty na Lateranie. Wikipedia

 Przepiękna, a w środku cudo.

Tutaj co roku papież obmywał nogi dwunastu kapłanom. Tradycję tą złamał papież Franciszek!
cdn.

Rzym 1 . Ciampino . Z Mazowsza do Rzymu

Do Rzymu pojechałam pod koniec września. Wylot z lotniska w Modlinie, przylot do Rzym Ciampino o 22.30. Żeby nie jechać do Rzymu noclegi zarezerwowałam na booking.com w Ciampino. Wydawało się to opcją idealną. Byłoby, gdyby autobus z Ciampino lotnisko do Ciampino miasteczko nie odjechał 2 minuty wcześniej, na kolejny czekaliśmy ponad godzinę.Czyli  przed 24 byliśmy w miasteczku.  Aplikacja googla - maps  na komórki  nie działała, dlatego dotarcie z centrum Ciampino do hotelu Laura było dosyć utrudnione. Na szczęście dwoje młodych turystów z GB. spotkało swoją rodaczkę i ta poprowadziła do hotelu, który znajdował się w normalnym bloku mieszkalnym. Razem z parą z GB odetchnęliśmy w hotelu... ufff... nocka nie na lotnisku , a w wygodnym łóżku.Ładnie skwitował to młody człowiek po angielsku ... Podróż jest przygodą :)!

 Wygodne łóżko :)

 Widok rano z hotelu

Z tej stacji kolejki ruszyliśmy na podbój Rzymu . Pociągi typu naszej szybkiej kolei miejskiej odchodzą z Ciampino do Rzymu Termini co 30 min.  Tanie , szybkie i wygodne pozwoliły nam spokojnie dojechać do Rzymu.

Nowy Rok, Dziadek Mróz na zewnątrz i piec węglowy :)

Wszystkiego najlepszego w 2016 r życzy Adelinkowo.

Sobie zaś życzę, żeby był spokojniejszy  niż  2015 r. (ciut) i żebyśmy za rok byli w zdrowiu w tym samym składzie!

Nowy Rok 2016

2 stycznia 2016 r.

Na zewnątrz mróz - dzisiaj nawet  minus 15 st. C. w nocy, a nad ranem  minus 11.

a w domu 24 stopnie!.

Ojej, żebyście wiedzieli jak bałam się  mieszkania na wsi i ogrzewania piecem węglowym. Był to dla mnie przejaw jakiegoś niezidentyfikowanego zacofania, brudu i ciemnoty!. Czemu ? A tego nie wiem.  Podczas budowy, kiedy pieniądze wyskakiwały z portfela jak .... ano nie wiem co :)...ale szybki był ich wypływ, palenie w piecu było tak odległe i nierealne, że kupiliśmy  w markecie budowlanym piec z tzw. promocji, o którym nie wiedzieliśmy nic, oprócz tego, że kosztował 35% mniej niż inne tego typu. Wychodząc z założenia, że lepiej mieć ciut gorsze sprzęty i częściej je wymieniać, ale jednak nie zadłużać się nadprogramowo, kupiliśmy to cudo. Ponieważ czasem głupi mają szczęście:), okazało się, że kupiliśmy piec bardzo dobry, przyzwoicie wykonany i ponadto idealny na nasze założenia tj. palenia drewnem i węglem.
Jedno co nas martwiło, co zrobić, żeby nie umierać ze strachu jak wychodzimy z domu zostawiając działający piec . I tu Grześ stanął na wysokości zadania i w internecie wynalazł urządzenie i akumulator, które podtrzymają prąd na piecu, jeżeli by w sieci zanikł przez 9 godzin !.

Na szczęście Grzegorz jest pracowitym facetem i prawie nic nie wiem o paleniu w piecu, oprócz dorzuceniu raz na jakiś czas drewienka do pieca, kiedy Grzesia nie ma w domu. Są małe chwile grozy czasem... Kiedy Grześ stracił pracę , żeby było na rachunki i kredyty zapowiedział , że wyjeżdża do pracy do Niemiec lub Anglii. Boże... nie przespałam sporo nocy,  zastanawiałam się jak to będzie, jak sobie poradzę- tutaj na wsi. Pojechaliśmy pomodlić się do Częstochowy. I jakoś tak się okazało, że dostał jakieś zlecenia, a teraz zamierza jednak, może za mniejsze pieniądze, rozwijać mini firmę w Polsce. I oby ziściły się jego plany.