Czekanie....

Znowu czekanie, na uprawomocnienie decyzji. Zresztą co mi tam... I tak zima mocno trzyma, więc nie mam co marudzić- na razie z budową nie ruszę. Pozostaje mi siedzenie w domu, sprawdzanie cen materiałów budowlanych, przeliczanie, przeliczanie, przeliczanie...Realia każdej sytuacji sa różne od marzeń. Tak jest i tak będzie. Życie zaplanowane zupełnie nie jest adekwatne do realnego, ale to źle czy dobrze?  Pytanie z tych , na które nie ma odpowiedzi.
Dzisiaj patrząc na jeden z blogów, zauroczyłam się. Zdjęcie słońca, nieba... Piękne widoki.
Ostatnio chwilami ogarnia mnie nostalgia. Chęć powrotu do minionych ułamków chwil, wspomnienia jakiś okruchów życia.  Śniadania na tarasie z widokiem na Morze Środziemne... Kolacje w ciepłym klimacie...  Ale też chwile obecne, pełne ciepła, mimo że aura dookoła zimowa.   Wierzę, że jeszcze mnie takie chwile czekają.
A tak nawiasm mówiąc muszę znowu zaprzyjaźnic się z aparatem fotograficznym, bo zaczynam tęsknic do zdjęć.