Dzień jak dzień i inne plany

Codziennie - wracając z pracy ponad 40 km zastanawiam się , czy dobrze zrobiłam emigrując na wieś. Dzieje się to przeważnie jak zdycham ze zmęczenia ( czyli codziennie) i z głodu ( wredny McDonald  po drodze kusi niemiłosiernie). Czyli określiliśmy , że na wsi jest męcząco i głodno:))... Na szczęście jest ciepło. Ilość drewna w drewutni nawet Grzesia przyprawia o ból głosy ( akurat ja jestem szczęśliwa). , a i palenie w piecu drewnem , które na początku było czynnością nie z tej planety - jest teraz czynnością przyjemną i swojską. Jest dobrze:)))). A z prac budowlanych ... W sobotę Grzesio skończył tapetowanie hallu, teraz czas na poukładanie paneli. Mam nadzieję , że do końca października da radę A potem już tylko ( jak dla kogo tylko) położenie paneli podłogowych na reszcie góry . A potem sypialnie i gabinet i dwa pokoje kolejne pokoje na górze. .. itd itp. I oto całe życie na wsi - pełne wyrzeczeń, trudu i znoju...A może ja tak trochę przesadzam :)?:)